Maandag 25 Oktober 2010

Maandag 25 Oktober 2010

Ik start mijn computer op om te beginnen om een paar recepten bij te werken, want er veranderd toch elke dag iets aan een recept. Rechts onder in het hoekje zie ik dat het skype teken op de computer begint te knipperen, ik klik erop en zie dat Marcel contact zoekt. Ik begin het gesprek, en terwijl een paar keer de verbinding weg valt (maar dat ben ik ondertussen wel gewend als ik aan het Skype ben met Will) De laatste minuten heb ik bijzonder goed verbinding en na het afronden met Marcel klik ik meteen Will aan om contact met Hout-Blerick te zoeken. Helaas geen contact en dan opeens poffffff alles uit, er brandt niets meer ik hoor alleen weer dat piepje van Mike zijn computer en ik weet het al, ze hebben de stroom weer voor een bepaalde tijd afgesloten. Oke ..dus geen verslag en geen contact met thuis vandaag.(allein die stront vleeg blief mich maar vervele die geit natuurlik gewoon door ut liek waal of die batterieje nooits leeg gaon) Opeens is het wel erg donker en heb alleen het licht van de mobile. Meteen denk ik wel hoe toepasselijk het is al je een keer meemaakt dat het echt volkomen duister is en je dan ook nog eens werkt met blinden kinderen. Normaal gesproken wanneer je als ziende gaat solliciteren bij Braille Without Borders dan laten ze je ook een test doen, geblinddoekt om het gevoel te krijgen en te ervaren hoe je hiermee omgaat.
Mike heeft me een kaars geven en zegt, zo maak hem maar laat wat kaarsvet op je tafel druppelen en je hebt licht. Dus toen zat ik met mijn kaarsje voor mijn boek, ik heb een kwartiertje gelezen (op ut lets zoog ik waal hiel erg weinig en bin al um 20:15 naor bed gegaon) terwijl buiten gewoon de bel gaat voor de kinderen ga ik ook om die zelfde tijd naar bed,wachtend tot het licht weer aanspringt. Nu is het ongeveer 00:30 en heb weer even contact gehad met Will. Ze waren aan het eten en Loek vroeg wat ik zoal de hele dag at. Ik eet twee keer per dag gezamenlijk met de staf mee (met mien holte stukskes kin ik al bijna elk rieskurrelke oppikke) s'morgens eten ze ook warm maar dan eet toch liever (mien eigen gebakken croissantjes met ein eijke) het eten smaakt me goed, en de sfeer is de laatste dagen ook goed. Poekie schuift elke dag aan en ik heb al een paar keer erop gewacht dat de kerel toch een keer onder het eten iets kwijt moet (en dan neet effe naor boete geit met zien blauwe eimmerke en penke) maar zijn hele zaakje gewoon tussen de soep en de patate laat gaan. Hij liep in het midden van de zaal waardoor iedereen kon zien wat er gebeurde, hij gaat zich zitten en er komt een geweldig straaltje net vers gezette koffie uit zijn .... Meteen ging bijna de hele staf te keer en de vrouwen konden geen hap meer eten en gilde het uit van de lach. Mike vertelde me dat hij in de afgelopen jaren nog nooit zon reactie had gezien van de dames, de meeste zijn echte dorpsmensen die toch wel wat gewend zijn, maar het was prachtig om te zien hoeveel lol zo'n klein menneke kan veroorzaken. Vanmorgen hebben we gebakken en de week doorgesproken, nog drie dagen zullen we volop bakken om op vrijdag naar de markt te gaan om te gaan verkopen. Ik vind dit wel spannend maar ik denk dat de dames de komende nachten wel eens wakker liggen of het wel goed zal gaan. Het zijn hier nog steeds heldere nachten en over een paar dagen wanneer (ut menke op de maon geit slaope) en het licht van maan niet meer zo fel is ga ik de sterrenhemel eens bekijken want die moet overweldigend zijn. Daag mien leefe sterre ik gaon sloape ut is inmiddels half twieej en ik wil no effe gaon pitte.

Wim nog bedankt veur alle tips wat betreft ut fototoestel, ik heb d'r al waanzinnig veul plezeer van gehad.

Welterusten en tot morgen

Shoo-ah.

Wilbert.