Zondag 24 Oktober 2010
Door: tibetbakery Wilbert.
Blijf op de hoogte en volg Wilbert
24 Oktober 2010 | China, Shigatse
Zondag 24 Oktober 2010
Als eerste kijk ik vanmorgen uit het raam om te zien wat voor weer het wordt vandaag. Het ziet er gelukkig prachtig uit, en dus een fijne dag om naar John te gaan. Het was de bedoeling om vandaag te gaan bakken tenminste als de breadimprover was afgeleverd, maar Mike vertelde me dat het pas vanavond komt. Na een lekker ontbijtje met zelfgemaakte croissants begint de dag voor mij goed. Nu ik al een paar dagen heb gebakken heb ik al een aantal recepten bij elkaar. Het is de bedoeling dat ik deze ga uitwerken en wel in het Engels. Ook moeten er kostprijsberekeningen gemaakt worden ook deze moeten worden vertaald, gelukkig heb ik internet en heb dan ook de vertaal site snel gevonden. Na het middageten heb ik afgesproken met Mike om naar John te gaan. Paul heeft me nog gebeld en we hebben met elkaar een hele tijd gesproken over de bakkerij en hoe het nu verder moet wanneer ik weg ben. Het probleem waar we een oplossing voor moeten vinden is, hoe houden we de meisjes gemotiveerd zodat ze het liefst een aantal jaren de bakkerij blijven runnen. Het was leerzaam om met elkaar van gedachte te wisselen over deze dingen die toch erg belangrijk zijn voor de toekomst van de bakkerij en natuurlijk ook voor de andere opleidingen. ( Ut zunke schient volop en ik heb d'r zin in um naor John te gaon. Mike moet onderweg nog een paar spullen kopen in de winkel in het dorp vlakbij de boerderij. Het is het zelfde winkeltje waar ik de foto heb genomen van het oudere stel achter de toonbank. (now bliek det ik d'n ierste man van de vrouw op de foto heb staon) het schijnt voor te komen dat een vrouw met twee mannen getrouwd kan zijn ( now is d'n ander kwood op mich det ik neet van um ein foto heb gemak) en ik moet morgen terug om het goed te maken. 2 flesjes water, 2appels en 2 blikjes cola voor onderweg naar John. We lopen door het dorpje op weg naar boven, Mike verteld me hoe het hier aan toe gaat en volgens hem is het wel een rijk dorp voor Tibetaanse begrippen, de mensen die het minder hebben daar kom je bijna niet, ze liggen ver van de hoofdweg in het binnenland. Terwijl we over no:318 lopen verteld Mike me dat de weg waarop we lopen een onderdeel is van de zijderoute (bekend van Marco Polo) en deze weg rechtstreeks naar de Mout Everest en dan naar Katmandhu gaat (en dan laup ik heej met mien blikse cola en ein eppelke) terwijl we door lopen vertelt Mike over John en ondertussen komen we veel bewoners tegen en vooral veel Yaks die hier na de oogsttijd los kunnen rondlopen. Deze berg moeten we op, onder het bestijgen realiseer ik me dat we gewoon weer 500 meter gaan klimmen en naar 4500 meter gaan en alleen om John te gaan bezoeken. Onder het lopen ontkom je niet aan de ongelofelijke schoonheid van dit landschap. En het is dan ook bijna niet vast te leggen op foto of film. Zo we zijn bijna bij John, nog even een beetje meer naar boven. Daar ligt John boven op het topje van de berg wijst Mike. Vanuit de boerderij zie je een op het topje van een berg een aantal gebed vlaggen staan waar John ligt begraven,.Hij was ook een jezuïet die samen met Mike vanuit India naar Tibet zijn gegaan en samen naar de boerderij zijn uitgezonden, als eerbetoon heeft Mike een gedeelte van de as van John daar begraven en bijna dagelijks heeft het wel over zijn vriend. En nu staan we bijna bij John op de berg Ik wens jullie een fijne dag en tot morgen.
Shoo-ah
Wilbert.
Als eerste kijk ik vanmorgen uit het raam om te zien wat voor weer het wordt vandaag. Het ziet er gelukkig prachtig uit, en dus een fijne dag om naar John te gaan. Het was de bedoeling om vandaag te gaan bakken tenminste als de breadimprover was afgeleverd, maar Mike vertelde me dat het pas vanavond komt. Na een lekker ontbijtje met zelfgemaakte croissants begint de dag voor mij goed. Nu ik al een paar dagen heb gebakken heb ik al een aantal recepten bij elkaar. Het is de bedoeling dat ik deze ga uitwerken en wel in het Engels. Ook moeten er kostprijsberekeningen gemaakt worden ook deze moeten worden vertaald, gelukkig heb ik internet en heb dan ook de vertaal site snel gevonden. Na het middageten heb ik afgesproken met Mike om naar John te gaan. Paul heeft me nog gebeld en we hebben met elkaar een hele tijd gesproken over de bakkerij en hoe het nu verder moet wanneer ik weg ben. Het probleem waar we een oplossing voor moeten vinden is, hoe houden we de meisjes gemotiveerd zodat ze het liefst een aantal jaren de bakkerij blijven runnen. Het was leerzaam om met elkaar van gedachte te wisselen over deze dingen die toch erg belangrijk zijn voor de toekomst van de bakkerij en natuurlijk ook voor de andere opleidingen. ( Ut zunke schient volop en ik heb d'r zin in um naor John te gaon. Mike moet onderweg nog een paar spullen kopen in de winkel in het dorp vlakbij de boerderij. Het is het zelfde winkeltje waar ik de foto heb genomen van het oudere stel achter de toonbank. (now bliek det ik d'n ierste man van de vrouw op de foto heb staon) het schijnt voor te komen dat een vrouw met twee mannen getrouwd kan zijn ( now is d'n ander kwood op mich det ik neet van um ein foto heb gemak) en ik moet morgen terug om het goed te maken. 2 flesjes water, 2appels en 2 blikjes cola voor onderweg naar John. We lopen door het dorpje op weg naar boven, Mike verteld me hoe het hier aan toe gaat en volgens hem is het wel een rijk dorp voor Tibetaanse begrippen, de mensen die het minder hebben daar kom je bijna niet, ze liggen ver van de hoofdweg in het binnenland. Terwijl we over no:318 lopen verteld Mike me dat de weg waarop we lopen een onderdeel is van de zijderoute (bekend van Marco Polo) en deze weg rechtstreeks naar de Mout Everest en dan naar Katmandhu gaat (en dan laup ik heej met mien blikse cola en ein eppelke) terwijl we door lopen vertelt Mike over John en ondertussen komen we veel bewoners tegen en vooral veel Yaks die hier na de oogsttijd los kunnen rondlopen. Deze berg moeten we op, onder het bestijgen realiseer ik me dat we gewoon weer 500 meter gaan klimmen en naar 4500 meter gaan en alleen om John te gaan bezoeken. Onder het lopen ontkom je niet aan de ongelofelijke schoonheid van dit landschap. En het is dan ook bijna niet vast te leggen op foto of film. Zo we zijn bijna bij John, nog even een beetje meer naar boven. Daar ligt John boven op het topje van de berg wijst Mike. Vanuit de boerderij zie je een op het topje van een berg een aantal gebed vlaggen staan waar John ligt begraven,.Hij was ook een jezuïet die samen met Mike vanuit India naar Tibet zijn gegaan en samen naar de boerderij zijn uitgezonden, als eerbetoon heeft Mike een gedeelte van de as van John daar begraven en bijna dagelijks heeft het wel over zijn vriend. En nu staan we bijna bij John op de berg Ik wens jullie een fijne dag en tot morgen.
Shoo-ah
Wilbert.
-
24 Oktober 2010 - 14:27
Toos:
Heerlijk veur ein bekkerke um op de frisse loch te zien en eine gas kilometers te laupe...Good veur zien lungskes....
Geneet vaan d'n tied dae ze nog dao bis...ut geit flotter dan ze dinks!
Holt Blirik kiek nao dich oet....haop ik!
Leefs! -
24 Oktober 2010 - 16:40
Silricky:
Heej wilbert,
Normaal mosse op die heugte toch onderhand aan de zuurstof?! De bis bliekbaar good fit en trouwens fijn desse gen las hebs gekreege van hoogte ziekte!
Asse heej of doa gebedsvlaggetjes kins kaupe hald ik mich aanbevole.Ik weit natuurlijk neet wie det ritueel en d'n aanschaf d'r evt. oetzuut.Ik vind ze euverigens prachtig!
De tibetaanse impressie van dees vlaggetjes zal zeker neet die oetstroaling kriege as beej de ras echte tibetaanse cultuur!
Hald dich xxx de meedjes -
24 Oktober 2010 - 18:53
Marcel:
Wilbert,
Waat ein prachtige verhaole en waat ein prachtige belaevenis. In dien schrieve en dien foto's is good te zeen wat ze allemaol meimaks. Geweldig! Keep up the good work and most of all the spirit! Geneet d'r van!
Hoje en netuurlik de groete van de maedjes hae! -
24 Oktober 2010 - 22:19
Cuytje:
ik wil gewoen effe welteruste zeggen vurdet ik gaon slaopuh!
truste..xxSil -
24 Oktober 2010 - 23:39
Jeannette:
Het was even wennen gisteren, geen verslag!!
Wat Pap betreft, ik denk dat hij intens met je meereist en zeker geniet en trots is.
En meegenieten doen wij ook van hieruit.
Veel groetjes -
25 Oktober 2010 - 08:29
Tante Tiny Oom Joos:
Wilbert wat is het genieten als we dat zo lezen. Mam verteld vol trots over je en dat mag ook,ze maakt het goed, veel groeten uit een koud maar droog venray.
tante tiny oom joos -
25 Oktober 2010 - 13:41
Anita Keunen:
Hee Wilbert,
Huurde net van Will desse alwir zonger stroum zits! Ik ving dien verhaole hiel leuk um te leaze en dao oet bliek auk desse ut good noa diene zin hes. Geniet der van, groetjes Anita en femilie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
