Zondag 31 Oktober 2010
Door: tibetbakery Wilbert.
Blijf op de hoogte en volg Wilbert
31 Oktober 2010 | China, Lhasa
Zondag 31 Oktober 2010
Vanacht 3:30. Ik wordt wakker en ga voor de laatste keer in de nacht naar de wc, ik wil weer gaan slapen maar het lukt me niet.(ik heb mich waal tactig kier umgedreidt maar ut mog neet baten)
Mam dronk vroeger altijd warme melk en viel dan zo weer in slaap.(maar det trukske kon ik neet gebroeke, gen melk in de fridge) Ik had Will al twee dagen n iet gesproken en realiseerde me dat het nu in Hout-Blerick ongeveer 10:00 uur moest zijn, dus ik probeerde even te skype. Het verbaasde Will dat ik belde en we hadden een gelukkig een goede verbinding (vaak waas de verbinding waardeloos en veel ut d'n halve tied oet) maar ik ben al blij dat we toch nog veel met elkaar hebben kunnen spreken, en dat ik mijn verslagen op de site heb kunnen plaatsen. Ik heb haar wel het volgende opgebiecht. Ik heb al verteld dat de wc/douche niet altijd van warm water was voorzien om dat dit niet altijd aanwezig was, en was het er wel dan was het net genoeg om je wel te wassen, maar niet genoeg om te kunnen douchen (nae, ik bin neet vettig achter de oere ) maar ik heb me inderdaad al die tijd niet kunnen douche.( waal natuurlik aan de wastaofel ) maar ik vond dit prima hoor, weer wat geleerd... Nadat we de verbinding hadden verbroken heb ik toch nog een uurtje of twee kunnen slapen. Om 6:30 ben ik opgestaan en heb rustig mijn ontbijtje en kopje koffie
klaar gemaakt. Onder het eten ben ik langzaam begonnen met het inpakken en opruimen van mijn kamer (waat eine rotzooi kriegs ze beej elkaar in dreej waeke) het inpakken was zo gebeurd en alles zag er netjes uit toen ik klaar was (Ja, mam) ik weet het, zo hoort het ook. Buiten stonden Pema en Droma klaar om afscheid te nemen, een beetje onwennig en ik denk ook jammer dat ze geen les meer krijgen. Ik werd op een traditionele wijze bedankt. Ik kreeg van Pema en Droma een katang omgehangen en ook kreeg ik een origineel Tibetaans overhemd. Ik voelde me zeer vereerd en heb ook hun beide bedankt voor hun bijdrage en afgesproken dat we contact zullen hebben en mochten er problemen zijn dan (kom ik volgend jaor toch gewoen waer teruk).Terwijl we de wagen hadden vol geladen met de koffers, ging ik er vanuit dat alleen Adrun mee zou gaan, maar niet dat Droma en de vrouw die de kaas makerij runt ook meegingen , het was dus een volle bak op weg naar Lhasa. De eerste 50 km ging over een weg die volledig is opengebroken, en waar ook op Zondag hard wordt gewerkt. Het probleem is je kunt niet harder dan 30 km rijden. Ik vond dit geen enkel probleem want dan kon ik nog genieten van dit prachtige landschap. Alleen toen we na een half uurtje stopte. De dames hadden nog niet gegeten en wilde wel een versnapering voor onderweg, het begon met een groen broodje gemaakt van soja, maar dat was niet voldoende, toen werden er gekookte eieren gekocht met chili saus en het brood dat wij hadden gebakken werd er ook bij gehaald. Na ongeveer 10 eieren rook de hele wagen naar... (en ik kon gen ei mier ruuke) onderweg hebben we nog een aantal foto's gemaakt en het eigenlijk wel rustig aan gedaan, maar dat moest ook wel. Je komt een paar controle posten tegen waar je je moet melden en je krijgt een tijd mee dat is bijvoorbeeld een uur en je moet je dan precies binnen dat uur melden bij de volgende post, er wordt een foto van de wagen gemaakt en gecontroleerd op snelheid, rij je iets te hard dan stop je voor de volgende post en wacht je totdat de tijd erop zit en je kunt je dan op tijd melden om geen boete te krijgen. Breadimprover Sir ....is sinds vandaag mijn nieuwe naam. Adrun zei steeds Sir, Robert, Drobert, Gerlar, totdat Mike vertelde dat ze al drie weken niet mijn naam goed had uitgesproken, nou dan wordt het bij deze Breadimprover Sir..we hebben veel gelachen onderweg maar we waren toch blij dat we na 7 uur rijden in Lhasa waren. Onderweg heb ik nog afscheid genomen van Droma, die logeert een paar dagen bij haar tante in lhasa. De zakken (pettate van ein paar daag geleje)hebben we bij de ouders van Adrun afgegeven en zijn daar verwelkomt door haar vader en moeder. Haar vader heeft altijd een hoge functie gehad binnen het boeddhisme en woont nu in een speciaal complex voor mensen die veel voor het geloof hebben gedaan. Er werden speciaal voor ons druiven geplukt uit een mini tuintje waar ze zeer trots op waren. Uiteindelijk zijn we naar ons hotel gegaan waar ik ook de eerste nachten heb geslapen (en eindelik naor 3 waeke heb ik mich heerlik gedoucht en mich good achter mien uurkes gewassen) Nadat we Paul hadden opgehaald zijn we gaan eten en hebben nog de route afgelegd voor de Yokhang tempel. Hier gaan de pelgrims al schuivend op handen en buik door de straten en leggen een speciale route af. Het was weer een heerlijk dag vol uiterste. Morgen ga ik zelf Lhasa verkennen , Mike en Paul hebben nog veel te regelen en we treffen elkaar tegen de avond weer.....
Tot morgen mien.............
Shoo -ah
Wilbert.
Vanacht 3:30. Ik wordt wakker en ga voor de laatste keer in de nacht naar de wc, ik wil weer gaan slapen maar het lukt me niet.(ik heb mich waal tactig kier umgedreidt maar ut mog neet baten)
Mam dronk vroeger altijd warme melk en viel dan zo weer in slaap.(maar det trukske kon ik neet gebroeke, gen melk in de fridge) Ik had Will al twee dagen n iet gesproken en realiseerde me dat het nu in Hout-Blerick ongeveer 10:00 uur moest zijn, dus ik probeerde even te skype. Het verbaasde Will dat ik belde en we hadden een gelukkig een goede verbinding (vaak waas de verbinding waardeloos en veel ut d'n halve tied oet) maar ik ben al blij dat we toch nog veel met elkaar hebben kunnen spreken, en dat ik mijn verslagen op de site heb kunnen plaatsen. Ik heb haar wel het volgende opgebiecht. Ik heb al verteld dat de wc/douche niet altijd van warm water was voorzien om dat dit niet altijd aanwezig was, en was het er wel dan was het net genoeg om je wel te wassen, maar niet genoeg om te kunnen douchen (nae, ik bin neet vettig achter de oere ) maar ik heb me inderdaad al die tijd niet kunnen douche.( waal natuurlik aan de wastaofel ) maar ik vond dit prima hoor, weer wat geleerd... Nadat we de verbinding hadden verbroken heb ik toch nog een uurtje of twee kunnen slapen. Om 6:30 ben ik opgestaan en heb rustig mijn ontbijtje en kopje koffie
klaar gemaakt. Onder het eten ben ik langzaam begonnen met het inpakken en opruimen van mijn kamer (waat eine rotzooi kriegs ze beej elkaar in dreej waeke) het inpakken was zo gebeurd en alles zag er netjes uit toen ik klaar was (Ja, mam) ik weet het, zo hoort het ook. Buiten stonden Pema en Droma klaar om afscheid te nemen, een beetje onwennig en ik denk ook jammer dat ze geen les meer krijgen. Ik werd op een traditionele wijze bedankt. Ik kreeg van Pema en Droma een katang omgehangen en ook kreeg ik een origineel Tibetaans overhemd. Ik voelde me zeer vereerd en heb ook hun beide bedankt voor hun bijdrage en afgesproken dat we contact zullen hebben en mochten er problemen zijn dan (kom ik volgend jaor toch gewoen waer teruk).Terwijl we de wagen hadden vol geladen met de koffers, ging ik er vanuit dat alleen Adrun mee zou gaan, maar niet dat Droma en de vrouw die de kaas makerij runt ook meegingen , het was dus een volle bak op weg naar Lhasa. De eerste 50 km ging over een weg die volledig is opengebroken, en waar ook op Zondag hard wordt gewerkt. Het probleem is je kunt niet harder dan 30 km rijden. Ik vond dit geen enkel probleem want dan kon ik nog genieten van dit prachtige landschap. Alleen toen we na een half uurtje stopte. De dames hadden nog niet gegeten en wilde wel een versnapering voor onderweg, het begon met een groen broodje gemaakt van soja, maar dat was niet voldoende, toen werden er gekookte eieren gekocht met chili saus en het brood dat wij hadden gebakken werd er ook bij gehaald. Na ongeveer 10 eieren rook de hele wagen naar... (en ik kon gen ei mier ruuke) onderweg hebben we nog een aantal foto's gemaakt en het eigenlijk wel rustig aan gedaan, maar dat moest ook wel. Je komt een paar controle posten tegen waar je je moet melden en je krijgt een tijd mee dat is bijvoorbeeld een uur en je moet je dan precies binnen dat uur melden bij de volgende post, er wordt een foto van de wagen gemaakt en gecontroleerd op snelheid, rij je iets te hard dan stop je voor de volgende post en wacht je totdat de tijd erop zit en je kunt je dan op tijd melden om geen boete te krijgen. Breadimprover Sir ....is sinds vandaag mijn nieuwe naam. Adrun zei steeds Sir, Robert, Drobert, Gerlar, totdat Mike vertelde dat ze al drie weken niet mijn naam goed had uitgesproken, nou dan wordt het bij deze Breadimprover Sir..we hebben veel gelachen onderweg maar we waren toch blij dat we na 7 uur rijden in Lhasa waren. Onderweg heb ik nog afscheid genomen van Droma, die logeert een paar dagen bij haar tante in lhasa. De zakken (pettate van ein paar daag geleje)hebben we bij de ouders van Adrun afgegeven en zijn daar verwelkomt door haar vader en moeder. Haar vader heeft altijd een hoge functie gehad binnen het boeddhisme en woont nu in een speciaal complex voor mensen die veel voor het geloof hebben gedaan. Er werden speciaal voor ons druiven geplukt uit een mini tuintje waar ze zeer trots op waren. Uiteindelijk zijn we naar ons hotel gegaan waar ik ook de eerste nachten heb geslapen (en eindelik naor 3 waeke heb ik mich heerlik gedoucht en mich good achter mien uurkes gewassen) Nadat we Paul hadden opgehaald zijn we gaan eten en hebben nog de route afgelegd voor de Yokhang tempel. Hier gaan de pelgrims al schuivend op handen en buik door de straten en leggen een speciale route af. Het was weer een heerlijk dag vol uiterste. Morgen ga ik zelf Lhasa verkennen , Mike en Paul hebben nog veel te regelen en we treffen elkaar tegen de avond weer.....
Tot morgen mien.............
Shoo -ah
Wilbert.
-
31 Oktober 2010 - 16:38
Ellen:
Even weer alles gelezen,
ben onder de indruk van je belevenissen... Hele fijne dagen met Paul en een dikke knuf voor jullie beiden!
Liefs van ons oet Zitterd -
31 Oktober 2010 - 16:48
Helga:
Ik ving nog steeds dien verhoale en foto's prachtig,dig hoals ein bietje van Tibet heej noar os hoeskamer in Hout-Blierik en dow meugs dig bes trots op zien.Leuk det dien missie geslaag is en det ut broed zo good gelôk is.Vuul plezeer nog dees letste daag in Lhasa en tot de volgende week, Breadimprover Sir Wilbert!!! Det klinkt wal hiel adelik.Groetjes van os alle veer. De buurtjes. -
01 November 2010 - 07:56
Toos:
Wilbert, bedankt veur dien prachtige verslage.
Ik heb genote..en iddere daag oetgekeke nao de nieje versie.....Waat bis dich eine rieke kaerel dit allemaol te kinne - enveural ok wille...daon.
Ik bin beniejd hoe dien laeve - met dees ervaring in de tes- der verder oet geit zeen....
Haol de schaaj vaan t douche maar royaal in zoe det ze neet de vleeger oetstinks....
Leefs! -
01 November 2010 - 08:37
Marion:
Ha Wilbert,
Ik heb idderen daag genaote van dien oetgebreide verslage, kei leuk um dig te volge, wat hes se toch vuel belaef,gedaon en vuel gezeen!!!Hes se straks iets hiel moeis um op terug te kieke, en bizondere ervaring, super! Geneet nog van de letste paar daag en in wins dig vas enne hiele feine trûkreis.
Groetjes -
01 November 2010 - 11:49
Anita H.:
Wilbert geniet nog effe van je laatste dagen daar aan de andere kant van de wereld.
Ik weet niet of je nog berichten gaat schrijven daarom zeggen wij nu alvast een hele goeie terugreis.
Eenmaal terug op het nest horen we graag je liveverslagen.
Groeten voor nu en tot????
Doei. Anita de medewerkster van de week. -
01 November 2010 - 11:59
Silricky:
Hoi Wilbert.
MISSIE VOLBRACHT!
Ongeleufelik det ut al veurbeej is...en nooits mier veurbeej zal goan!
Druim ze...bedank veur dien enthousiasme de hebs vuul minse mei kinne loate vuule det dien echte hert volge ein riekdom is!
Weej halde van dich,en zien blie det we dich kinne.
xxx de meadjes oet Velde.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
